از زمانی که به یاد دارم همیشه خودم را مترو ها و در حال مبارزه با موجودات و انسان های زیاده خواه دیده ام. می گویند در زمان شروع انفجار هسته ای همگان به مترو ها فرار می کردند و تنها دل رحمی نگهبان مترو به بچه بودن من باعث شده تا راهی به این پناهگاه های امن داشته باشم. اما پدر و مادرم در همان شروع بمباران از بین رفته اند. بیش از ۲۰ سال از آن زمان گذشته  تنها گفته های مردم و تصاویری که از قبل انفجار هسته ای داشته ام نمایی از دنیای سالم را ذهنم به وجود آورده است.  این ها تنها تمامی خاطرات من می باشد.